„Ahoj dziewczyny” (1989): Magia śmiechu
Debiut filmowy Adama Sandlera, w którym wciela się w rolę komika zabawiającego gości podczas rejsu promem. Poradzić sobie ze stresem pomaga mu nie kto inny jak... rzymski bóg Neptun, ucząc Schecky’ego o mocy, jaką ma śmiech. Publiczności nie podoba się jego występ, ale bohater korzysta z rady Neptuna, kiedy na statku pojawiają się terroryści. Zaradny i jednocześnie zagubiony. W takiej roli aktor radzi sobie najlepiej.
„Billy Madison” (1995): Świadectwo z paskiem
Jedna z flagowych produkcji z udziałem amerykańskiego aktora. Opowiada o 27-letnim Billym, który wraca do podstawówki. Jak do tego dochodzi? Podczas ważnego spotkania, Billy, spadkobierca firmy rodziców, upokarza ojca, który w zamian postanawia przekazać działalność wiceprezesowi. Billy dostaje jednak drugą szansę, ale ze względu na to, że ojciec płacił jego nauczycielom, żeby mógł zdawać z klasy do klasy, musi wrócić do szkoły i udowodnić, że jest gotowy na przejęcie firmy. Film jest klasykiem komedii i uchodzi za jeden z najlepszych w karierze Adama Sandlera.
„Super tata” (1999): Na medal
Nieodpowiedzialny trzydziestolatek musi zaopiekować się małym chłopcem, który podaje się za syna jego nieobecnego kolegi. Chcąc zaimponować swojej dziewczynie, która wypomina mu brak dojrzałości, udaje ojca pięciolatka. I to nawet przed władzami! Wkrótce postanawia zawalczyć w sądzie o opiekę nad dzieckiem. Film nie tylko bawi, ale też uczy widzów, że rodzina to coś więcej niż więzy krwi.
„Lewy sercowy” (2002): Sam jak palec
Jedna z pierwszych poważnych ról Adama Sandlera. Początkujący przedsiębiorca Barry bezskutecznie szuka drugiej połówki. Zmaga się ze stresem i napadami złości. Poznaje Lenę i zakochuje się w niej, jednak nadal cierpi na samotność. Ten dramat to realistyczny obraz depresji dotykającej mężczyzn i zarazem jedna z najważniejszych pozycji w filmografii aktora. Został za nią nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu.
„Dwóch gniewnych ludzi” (2003): Grabisz sobie!
Dave nie ma szczególnych napadów złości, ale w wyniku nieszczęśliwych wypadków, sąd wysyła go na terapię do ekscentrycznego doktora. Ten wydaje się bardziej niepoczytalny niż jego pacjenci. Rozpętuje piekło, na każdym kroku psocąc się głównemu bohaterowi. Życie Dave’a sięga granicy absurdu, a widz… nie może oderwać oczu od ekranu.
„50 pierwszych randek” (2004): Codziennie od nowa
W tej komedii romantycznej Adam Sandler wciela się w rolę lekarza weterynarii, Henry’ego Rotha, który zakochuje się w nauczycielce plastyki, Lucy Whitmore. Jest jednak pewien haczyk - wybranka Henry’ego traci codzienne pamięć, więc ten musi dzień w dzień przypominać jej o swojej miłości. Być może jest to wskazówka dla widzów, że warto okazywać miłość bliskim jak najczęściej.
„Kilk: I robisz, co chcesz” (2006): Podróże w czasie
Adam Sandler gra przepracowanego architekta, który zaniedbuje swoją żoną i dzieci. Pewnego dnia spotyka wynalazcę, który przekazuje mu pilot zdalnego sterowania. Okazuje się, że dzięki niemu Michael może przewijać i zatrzymywać swoje życie, a nawet spojrzeć w przyszłość. Bohater szybko przekonuje się, że taka zabawa ma konsekwencje.
„Państwo młodzi: Chuck i Larry” (2007): Na dobre i na złe
Tytułowi mężczyźni zawierają fikcyjne małżeństwo, żeby dostać pieniądze z funduszu socjalnego. Obaj strażacy są heteroseksualni, przez co napotykają wiele problemów, starając się udawać, że jest inaczej. Do tego dochodzi zainteresowanie Larry’ego prawniczką Alex. Niezręczne sytuacje i charyzma aktorów składają się na komedię pierwszej klasy.
„Duże dzieci” (2010): Życie zaczyna się po czterdziestce
Grupa starych znajomych spędza razem weekend po śmierci trenera koszykówki, z którego pomocą trzydzieści lat temu wygrali mistrzostwa. Lenny Feder wspomina dzieciństwo i pokazuje swoim pociechom, jak się kiedyś bawiono. Ten film to połączenie komizmu i wzruszającego powrotu do młodości. Dorosłość nie oznacza, że trzeba zapominać o tym, co było kiedyś.
„Żona na niby” (2011): Szalony weekend
Danny prosi swoją asystentkę, Katherine (Jennifer Aniston), żeby udawała jego żonę, żeby zakamuflować kłamstwo powiedziane młodej Palmer (Brooklyn Decker), którą planuje uwieść. Hawaje stanowią idealne tło dla rozgrywającej się coraz bardziej absurdalnej akcji.
„Spadaj, tato” (2012): Jeszcze nie jest za późno
Komedia o błędach nastolatków i trudnej relacji rodzica z dzieckiem. Czternastoletni Donny jest zupełnie nieprzygotowany do roli ojca, a wiele lat później próbuje odnowić kontakt z synem Toddem. Wprasza się na jego wesele, co powoduje serię nieszczęśliwych wypadków. Czy ojciec i syn są w stanie naprawić swoją relację?
„Jeszcze większe dzieci” (2013): Powtórka z rozrywki
Druga część serii o grupie starych znajomych. Lenny przeprowadza się do rodzinnego miasta, gdzie od razu nawiązuje kontakt z przyjaciółmi. Po raz drugi przeżywa pełne nostalgii wakacje, zapominając o odpowiedzialności, jaka przychodzi wraz z wejściem w dorosłość. Zabawa rozkręca się tak bardzo, że do akcji muszą wkroczyć zaniepokojone dzieci bohaterów.
„Zabójczy rejs” (2018): Mają pecha
Adam Sandler jako nowojorski policjant, który wraz z żoną (ponownie Jennifer Aniston) spędza urlop na jachcie miliardera. Kiedy gospodarz zostaje zamordowany, podejrzenia padają na głównych bohaterów. Czy oczyszczą się z zarzutów? Intryga i humor to idealne połączenie. Film wygrał nagrodę People’s Choice Awards dla ulubionej komedii.
„Nieoszlifowane diamenty” (2019): Inny klimat
Skomplikowane związki, nałóg i ryzyko. W tym thrillerze Adam Sandler wciela się w rolę zadłużonego hazardzisty, Howarda. Jego sytuacja wcale się nie poprawia, kiedy w jego ręce trafia cenny opal. Wręcz przeciwnie, wszystkie próby spłacenia długów jedynie prowadzą do większych problemów. „Nieoszlifowane diamenty” zajęło 58. miejsce na liście 100 najlepszych filmów XXI wieku ogłoszonej przez The New York Times.
„Duże dzieci” w niedzielę 10 sierpnia o godz. 12:55 w Polsacie.
„Jeszcze większe dzieci” w środę 13 sierpnia o godz. 19:55 w Polsacie.