Intrygi, bitwy, namiętności - to tylko niektóre elementy, jakimi zaskakuje widowisko wyreżyserowane przez Renzo Martinellego. Na uwagę zasługują zdjęcia, scenografia oraz miejsca, w jakich kręcony był obraz. Z pewnością stanowi nie lada gratkę dla wielbicieli historii, militariów i filmów kostiumowych. Realizacja w międzynarodowej koprodukcji kosztowała aż 12 milionów euro.
W „Bitwie pod Wiedniem” nie mogło zabraknąć polskich akcentów. Ceniony reżyser i scenarzysta Jerzy Skolimowski pojawia się na ekranie w roli Jana III Sobieskiego. Daniel Olbrychski, znany ze smykałki do szabli i koni, gra generała artylerii koronnej, Marcina Kazimierza Kątskiego. Piękna Alicja Bachleda-Curuś wciela się w księżną Eleonorę Lotaryńską. Piotr Adamczyk w dostojnej peruce przybliża postać Leopolda I Habsburga. Borys Szyc próbuje swoich szermierczych umiejętności jako hetman wielki koronny Mikołaj Adam Sieniawski. Wojciech Mecwaldowski natomiast występuje jako Jerzy Franciszek Kulczycki.
Poza plejadą polskich aktorów, zagrali w nim także artyści włoscy oraz amerykańscy. Wśród nich Fahrid Murray Abraham, znany z filmów takich jak „Imię Róży” czy „Serpico”, który wciela się w rolę charyzmatycznego księdza Marka z Aviano, zwanego w swoich czasach „duchowym lekarzem Europy”.
Jak przystało na produkcję z rozmachem, udział w akcji wzięło około 10 tysięcy statystów i 3 tysiące koni oraz zostało użytych aż 6800 sztuk kostiumów. Zdjęcia kręcone były m.in. na Zamku Królewskim w Warszawie, w Krasiczynie i Łańcucie, a także w klasztorze dominikanów w Krakowie. Część scen utrwalono w Rumunii i we Włoszech.
Fabuła filmu nawiązuje do siedemnastowiecznych zmagań Austrii i Polski z Imperium Osmańskim. Latem 1683 roku ogromna armia pod wodzą wezyra Kary Mustafy (w tej roli Enrico Lo Verso) rozpoczyna oblężenie Wiednia. Po ucieczce cesarza Leopolda (Piotr Adamczyk) los miasta staje się poważnie zagrożony. Jeśli Wiedeń upadnie, chrześcijańska Europa padnie łupem Turków i islamu.
Narody europejskie jednoczą się przeciwko najeźdźcy w obronie swojej tożsamości. Po tygodniach oblężenia, 12 września 1683 roku, dochodzi do decydującej bitwy. Szale zwycięstwa przechylają się wielokrotnie. W chwili, gdy wszystko zapowiada bliski triumf armii Mustafy, do boju włączają się polskie wojska i pod wodzą króla Jana III Sobieskiego (Jerzy Skolimowski) husaria stacza morderczą, ale zwycięską walkę…
Zobacz także:
„Jak rozpętałem II wojnę światową” w Polsacie